επίτριμμα

ἐπίτριμμα, τὸ (AM) [επιτρίβω]

το επιτριβόμενο πάνω στο πρόσωπο ψιμύθιο, το καλλυντικό

μσν.

1. πράγμα φθαρμένο από την τριβή

2. μτφ. για εταίρα αυτός που έχει μεγάλη τριβή, πείρα σε κάτι, («ἐπίτριμμα ἐρώτων» Νικ. Χων.).